Nog even en het heerlijke avondje is gekomen. Het avondje waar, in mijn geval, de Sint stress dan eindelijk voorbij is.
Ieder jaar doe ik mijn best de stress te verminderen door minder feesten, minder pakjes, minder mensen, minder eisen te regelen. Corona heeft dit jaar mij daarin erg geholpen. En toch ook dit jaar kwam de stress. Ik ontdekte dat het niet zozeer het feest is, maar het gevoel ergens aan te moeten voldoen de oorzaak is van mijn stress. Willen voldoen aan eigen bedachte eisen. Voldoen aan ongeschreven regels. Daarbij komt mijn energie probleem van de afgelopen maanden er nog bij. Wat op dit moment vooral heel veel frustratie op levert. Ik zal het moeten accepteren dat het zo is, om te helen. Maar zover ben ik nog niet. Dus voor nu Sint stress er uit, Kerst stress er in. En ademen ademen ademen. Ik kreeg een goede tip een adem wekker te zetten, dus ieder uur een pling van mijn telefoon om te checken war mijn ademhaling zit. We proberen het uit. Ik wil blijven tot na de stress.
Want ik heb al wel gemerkt dat weinig energie, veel stress, zorgt voor weinig creativiteit. Ik lijk wel continu in gevecht met mezelf. Ik wil dit op papier zetten, maar dat lukt nog niet.
Het gaat gebeuren... dat op papier zetten. Maar niet dit jaar. Dit jaar laat ik even afronden zonder dat ik ook dat nog moet.
Dus ik adem nog even door. Ademen jullie met me mee.
